Samenwerken in de regio
Elk jaar zien we het personeelstekort in zorg en welzijn toenemen. Het afgelopen jaar was daarop zeker geen uitzondering. De trend van ontgroening (minder beschikbaar personeel) en vergrijzing (toenemende zorgvraag) is aan een acceleratie begonnen en de komende jaren zal door een golf pensioneringen er nog een tandje worden bijgezet.
We werkten daarom ook in 2021 in onze regio samen met onze deelnemers en stakeholders aan de vraag: hoe leveren we in 2035 ondanks de krapte op de arbeidsmarkt nog steeds kwalitatief goede zorg? Alle betrokkenen, zoals bestuurders, HR verantwoordelijken en opleiders, daagden we uit om anders te denken zodat ook de organisatie van de arbeidsmarkt, het werken/het werkgeverschap en de manier van leren en ontwikkelen anders worden. Utrechtzorg ondersteunde ook in 2021 zorg- en welzijnsorganisaties zodat ook zij een actieve bijdrage aan de noodzakelijke transitie ‘anders organiseren, anders werken, anders leren’ kunnen leveren. Onze gedegen kennis van de deelnemende organisaties, de arbeidsmarkt, het duiden en analyseren van arbeidsmarktdata en het verbinden van partijen die de transitie vormgeven, vormden ook in 2021 de basis van onze inspanningen.
Om de bewustwording en overgaan tot actie (klein en groot) op personeelsvraagstuk te bereiken, zetten we nadrukkelijk onze netwerken in. Zo blijven we met elkaar in contact over dit vraagstuk. Een greep van de netwerken waaraan velen van u hebben deelgenomen: RAAT-bestuurdersdialogen, netwerk Leren & Ontwikkelen, Recruitersnetwerk, HR-Netwerk en de branchegerichte Round Tables voor Ziekenhuizen, Jeugdzorg en GGZ. Ook zagen we na de corona-lockdowns kans om de succesvolle Werkconferentie “Samen zorgen voor de Toekomst” te organiseren, waarin we kennis en inspiratie hebben gedeeld om samen te werken aan een toekomstbestendige arbeidsmarkt. Regionaal werkgeverschap en het écht anders doen zijn de belangrijke thema’s en vormden de puzzelstukjes om op verder te bouwen.
Al met al kijk ik terug op een mooi en intensief jaar om trots op te zijn. Samen voelen we steeds meer de urgentie van het wicked problem om aan voldoende personeel te komen. De mensen zijn er gewoon niet meer. De uitdaging geldt al lang niet meer alleen voor zorg en welzijn of ICT, maar inmiddels voor vrijwel alle branches. Er is dus niet één knop waaraan we kunnen draaien, er is niet één individuele organisatie die een duurzame oplossing heeft, er is niet een branche die de klus in z’n eentje kan klaren. We zullen samen in de regio onze focus moeten leggen op anders denken, werken, organiseren en opleiden. We gaan op weg naar een regionaal ecosysteem waarin het eenvoudiger wordt om te switchen tussen (combi-)banen, branches, sectoren en weer terug te keren.