Toke Piket, voorzitter Raad van Bestuur van Abrona, deelt in haar column 'Anders denken, doen en organiseren' praktische tips en adviezen voor gezamenlijke verandering. Wilt u met collega's uit de regio in gesprek over deze onderwerpen? Meld u dan aan voor de werkconferentie 'Samen zorgen voor de toekomst' van Utrechtzorg op 11 november 2021.

Samen veranderen

Waar gaan we naar toe? Waar kunnen we samen aan werken? De VGN visie 2030 geeft hiervan een prachtig beeld (zie de video’s van Aïsha en Jeroen). De beelden inspireren mij en toen ik de vraag kreeg om te schrijven over anders denken, doen en organiseren dacht ik meteen: laat ik dit vooral aan anderen vragen. Want als we iets willen veranderen, dan hebben we dat samen te doen. Ik heb allerlei ideeën en overtuigingen opgehaald die we meteen samen in de praktijk kunnen brengen.

Anders denken

Het beleid richt zich steeds meer op dat alleen ‘mensen met de meest intensieve of complexe vragen’ bij een zorgorganisatie kunnen wonen. Wat betekent deze verandering voor ons?

Het anders denken begint natuurlijk bij de client. Jezelf kunnen zijn, een actieve rol hebben in de maatschappij en zoveel mogelijk zelfstandig wonen (of bij familie) met eventueel ambulante begeleiding, thuiszorg én informele zorg.

Anders denken en doen

We hebben goed geleerd te zorgen voor. Dat moeten we eigenlijk een beetje afleren. Niet zorgen voor, maar “zorgen dat”. Hierbij is de ondersteuning gericht op het samenbrengen van wensen en talenten van de cliënten en de mogelijkheden, samen met anderen. Daar past bij dat informele zorg ofwel ‘burenhulp’ de volle aandacht krijgt. We moeten loslaten dat alle ondersteuning door professionals moet worden gegeven. Iedereen, ongeacht het diploma, die in onze zorg wil werken kunnen we mogelijkheden bieden. Medewerkers met een diploma, dienstverband en ervaring zijn hun coaches. Met aandacht, respect, waardering en de focus op vooral doen.

Anders denken, doen en organiseren

De afgelopen jaren zijn het accepteren dat dingen anders gaan en dat er voorlopig geen rust komt, de belangrijkste nieuwe zekerheden geworden. Dat vraagt om nieuwe manieren van werken én werk aan de acceptatie van mensen met een beperking in de samenleving!

Als we dit vertalen naar de arbeidsmarkt:

• Organiseer ontmoetingen voor cliënten, zorgmedewerkers en allen daaromheen;
• Organiseer lokaal, dichtbij het natuurlijke netwerk van de client;
• Betrek partners in de regio actief;
• Onderhoud actief contacten met alle roc’s en hbo-opleidingen waarbij cliënten workshops geven;
• Denk organisatie overstijgend, bied medewerkers loopbaanpaden binnen diverse organisaties;
• Werk aan rolprofielen en competenties, aansluitend op de informele zorg;
• Vraag kantoorpersoneel enkele diensten per jaar in de zorgomgeving te werken ;
• Focus op eenvoud, start met eenvoudige quick wins;
• Richt een ‘persoonlijk begeleiders board’ in met een directe lijn naar de RvB.

Als we dit vertalen naar de organisaties:

• Heb samen aandacht voor een lerend klimaat;
• Zorg ervoor dat je wendbaar en flexibel bent ;
• Vorm lokale ketens met de overheid, instellingen en het bedrijfsleven voor een goede steunstructuur;
• Investeer in technische oplossingen, domotica, slimme IT (e-health) en datascience;
• Faciliteer medewerkers zo goed mogelijk vanuit de backoffice;
• Zorg voor veilige en comfortabele werkplekken.

Maar al met al gaat het toch gewoon om “lef en liefde tonen voor de medemens en de zorg”. En daar alles voor inzetten. Hoe moeilijk is dat?